هدف پژوهش بررسی تاثیر برنامه های پرورشی بر جامعه پذیری دانش آموزان دوره ابتدایی در سال تحصیلی 95-1394 می باشد. تحقیق حاضر از لحاظ هدف، کاربردی به روش شبه تجربی پیش آزمون و پس آزمون می باشد. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانش آموزان پسر دوره دوم ابتدایی شهر درق به تعداد 200 نفر تشکیل می دهد. حجم نمونه طبق فرمول کوکران 129 نفر برآورد گردید و به شیوه نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها برای متغیر جامعه پذیری پرسشنامه تائورمینا (1997) می باشد. پرسشنامه دارای روایی صوری و محتوایی است و پایایی آن با ضریب الفای کرونباخ 93/0 بدست آمد. نتایج نشان داد که برنامه های پرورشی بر جامعه پذیری دانش آموزان پسر دوره ابتدایی شهر درق تاثیر دارد و همچنین معلوم شد که آموزش برنامه های پرورشی بر میزان تفاهم، چشم انداز آینده، حمایت و آموزش دانش آموزان پسر دوره ابتدایی نیز تاثیر دارد.
