آرشیو

آرشیو شماره ها:
۱۰۸

چکیده

استقرای بدبینانه استدلالی است که آنتی رئالیست ها درصددند تا از طریق آن رئالیسم علمی را، که موفقیت شگفت انگیز نظریه های علمی امروزی را نشانه ای از صدق (تقریبی) آنها قلمداد می کند، با تکیه بر تاریخ علم به چالش بکشند. این استدلال با مقاله لری لاودَن با عنوان «ردی بر رئالیسم همگرا» (1981) به طور جدی وارد گفتمان و مناقشه میان رئالیسم و آنتی رئالیسم علمی شده است. رئالیست های علمی، که با این اتفاق مواضع خویش را در خطر و تهدید جدی و مهلک دیده اند، تا به امروز تلاش ها، واکنش ها و استراتژی های متعدد و گوناگونی را در راستای مقابله با این استدلال و دفاع از رئالیسم صورت داده اند. در این مقاله، بعد از معرفی استقرای بدبینانه، واکنش ها و استراتژی های رئالیستی به دو گروه متقدم و جدید تقسیم و سپس به طرح، بسط و بررسی موارد مهم از استراتژی های گروه دوم پرداخته می شود. در پایان، بعد از طرح و بحث مسائل و مشکلات استقرای بدبینانه از منظر این استراتژی ها، به عیب و غفلت مهم (دیگر) این استدلال از منظر خویش نیز پرداخته می شود.

تبلیغات