این پژوهش به منظور بررسی اثربخشی یادگیری مشارکتی بر حمایت اجتماعی و شادکامی دانش آموزان پسر اول متوسطه شهرستان قدس صورت گرفته است. این تحقیق از نوع تحقیقات کاربردی است و برای رسیدن به هدف از روش تحقیق شبه آزمایشی استفاده شده است. طرح تحقیق شامل پیش آزمون و پس آزمون با گروه آزمایش و کنترل بود. جامعه این پژوهش شاملِ کلیه دانش آموزان پسر اول متوسطه شهرستان قدس است که در سال تحصیلی 1392-1391 مشغول به تحصیل بودند. برای انتخاب نمونه از روش تصادفی خوشه ای استفاده شد. قبل از هر چیز، از هر دو گروه پیش آزمون حمایت اجتماعی و شادکامی و بعد از پایان دوره در نیمسال دوم، پس آزمون گرفته شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها، از شاخص های آمارِ توصیفی شاملِ «میانگین» و «انحراف معیار» و در بخش آمار استنباطی از روش «تحلیل کوواریانس چند متغیّری» استفاده شد. یافته های پژوهش حاکی از اثربخشی بیشتر یادگیری مشارکتی در مقایسه با روش سخنرانی بر حمایت اج ت ماعی و شادکامی بوده است.
