آرشیو

آرشیو شماره ها:
۳۴

چکیده

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش تحلیل ارتباط محاوره ای (TA) بر دلزدگی زناشویی و کیفیت زندگی زوجین بوده است. روش:پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی، پیش آزمون– پس آزمون با گروه کنترل و دوره پیگیری بوده است. جامعه پژوهش حاضر شامل کلیه یزوجین با مشکلات خانوادگی مراجعه کننده به مراکز مشاوره استان بوشهر در سال1390 بودند که از میان آن ها تعداد 20 زوج که در آزمون دلزدگی زناشویی و کیفیت زندگی یک انحراف معیار پایین تر از میانگین کسب نموده بودند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه (آزمایش و کنترل ) قرار گرفتند. گروه آزمایش در 8 جلسه آموزش تحلیل ارتباط محاوره ای به صورت یک جلسه 90 دقیقه ای در هر هفته شرکت داده شدند اما گروه کنترل مداخله ای دریافت نکردند. بعد از یک هفته از پایان مداخله از هر دو گروه آزمایش و کنترل، پس آزمون در متغیرهای مورد مطالعه به عمل آمد و پس از گذشت یک ماه نیز آزمون پیگیری اجرا گردید. برای تحلیل داده های حاصله از روش تحلیل MONCOVAو با استفاده از نرم افزار آماری SPSS16استفاده گردید. یافته ها: نتایج بدست آمده نشان داد که میان گروه آزمایش و کنترل از لحاظ دلزدگی زناشویی و کیفیت زندگی تفاوت معنی داری وجود دارد (0001/0>P)، این نتایج کماکان در دوره پیگیری به طور معنی داری پایدار بوده است. نتیجه گیری: آموزش تحلیل ارتباط محاوره ای موجب کاهش دلزدگی زناشویی و افزایش کیفیت زندگی شده است.

تبلیغات