هدف از این پژوهش بررسی جایگاه اقتصادی استادیوم ها و تیم های ورزشی حرفه ای بر شاخص درآمد افراد در شغل های مرتبط بود. پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و روش تحقیق توصیفی-کتابخانه ای-تحلیلی است. جامعه آماری، کلیه افراد شاغل در شغل های مرتبط در هشت شهر بزرگ ایران بودند که طی سال های 1388 تا 1390 یک تیم فوتبال لیگ برتری داشتند. نمونه آماری برابر با جامعه آماری در دسترس و مجموع کل اطلاعات جمع آوری شده، 1037 مورد بود. به منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه طرح هزینه و درآمد خانوار مرکز آمار ایران استفاده شد. همچنین با مراجعه حضوری به فدراسیون، سازمان لیگ و تحقیقات کتابخانه ای داده های تعداد استادیوم ها، تعداد بازی های برگزارشده، وجود یا نبود تیم و ظرفیت استادیوم ها جمع آوری شد. در تجزیه وتحلیل داده ها برای تخمین مدل اقتصادسنجی از داده های تابلویی و برای رسیدن به مدل بهینه از آزمون F، آزمون هاسمن و آزمون بروش-پاگان با استفاده از Eviews استفاده شد. نتایج نشان داد که وجود تیم های حرفه ای و استادیوم ها در شهرها، روی درآمد افراد تأثیر مثبت و معنا داری ندارد. با توجه به نتایج پژوهشبودجه های عمومی شهری برای ساخت استادیوم ها یا حضور تیم ها نباید با هدف به وجود آمدن مزایای اقتصادی در شهرها صورت گیرد.
