هدف: این تحقیق با هدف مطالعه ویژگی های شخصیتی بزهکاران با استفاده از نظریه ایزنک(ماهشهر ،1393) انجام شده است. روش: پژوهش به صورت توصیفی علی- مقایسه ای انجام شده است. جامعه آماری در این پژوهش شامل 420 نفر از جوانان بزهکار و غیر بزهکار سطح شهرستان ماهشهر هستند،که 210 نفر با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده اند. جهت سنجش متغییر های تحقیق از پرسشنامه شخصیتی آیزنک (EPQ-R) استفاده شد. یافته ها: نتایج کلی این پژوهش در هر دو گروه بزهکار وغیر بزهکار نشان دهنده بالاتر بودن میانگین بزهکار در برون گرایی و پایین بودن غیر بزهکاران در درون گرایی می باشد؛ ، در مقیاس روان پریش گرایی نشان دهنده بالا بودن میانگین بزهکاران در مقیاس روان پریش گرایی نسبت به غیر بزهکار می باشد. روان نژند گرایی نشان از میانگین بالاتر بزهکاران نسبت به غیر بزهکار می باشد، در مقیاس جرم جویی نشان از اختلاف و بالا بودن میانگین بزهکاران نسبت به غیر بزهکار می باشد و در پایان در مقیاس اعتیاد نشان دهنده کمتر بودن میانگین غیر بزهکاران نسبت به بزهکاران می باشد. به طور کلی در مقیاس درونگرایی و برونگرایی ، غیر بزهکاران درونگرا و بزهکارن برونگرا می باشند که نشان دهنده برونگرا بودن افراد بزهکار می باشد و در سایر مقیاس ها روانپریشی ، اعتیاد،جرم جویی،روان نژند گرایی و روان پریش گرایی بزهکاران نمره بالاتری نسبت به غیر بزهکاران کسب کردند. با توجه به نتایج به دست آمده در مؤلفه های ویژگی های شخصیتی(برونگرایی و درونگرایی ، روان پریش گرایی ، روان نژند گرایی ، جرم جویی و اعتیاد) بین دو گروه بزهکار و غیر بزهکار تفاوت معناداری وجود دارد. به عبارت دیگر، بزهکاران و غیر بزهکاران از ویژگی های شخصیتی متفاوتی برخوردارند. نتیجه گیری: بین ویژگی های شخصیتی افراد بزهکار و غیر بزهکار تفاوت معناداری وجود دارد(تأیید شد).
