هدف از ان جام این پژوهش، تعیین مدل معادلات ساختاری ارتباط بین ج و انگیزشی با دست یابی به هدف بود. جامعه آماری این پ ژوهش را فوتبالیست های باشگاه های استعدادیابی (پرسپولیس، پیشگامان، سایپا، ابومسلم و ذوب آهن) در شهر مشهد تشکیل می دادند. نمونه آماری برابر با 217 نفر برآورد شد که پس از توزیع و جمع آوری پرسش نامه ها، در نهایت 205 پرسش نامه کامل بود و مورد تجزیه و تحلیل نهایی قرار گرفت. نتایج نشان داد بین جو انگیزشی با دست یابی به هدف، رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که جو انگیزشی تسلط و جو انگیزشی اجرا، واجد شرایط پیش بینی دست یابی به هدف بازیکنان می باشند. به نظر می رسد که تقویت انگیزش بازیکنان از سوی مربیان می تواند تأثیر مثبتی بر دست یابی به هدف بازیکنان داشته و شرایط بهبود عملکرد آن ها را فراهم آورد.
