وههای مرتفع، درههای عمیق و سرسبز، مشهورترین پناهگاهها و جان پناهها، رودخانههای پر آب، آبشارهای زیبا، آب و هوای فرح بخش، شرایط مناسب برای کوهنوردی، حوضههای دامنه جنوبی توچال نظیر دربند، درکه، کلک چال وتوچال را به عنوان یکی از جاذبههای تفرجگاهی شهری و فراشهری تهران معرفی کرده است که از پتانسیلهای بالای ژئوتوریسمی برخوردار میباشند.
هدف این تحقیق شناسایی پهنههای مناسب ژئوتوریسمی منطقه برای تبدیل به ژئو پارک میباشد. به همین منظور لایههای اطلاعاتی مورد نیاز شامل نقشههای شیب، پوشش گیاهی، همدما، هم بارش، لیتولوژی، هیدرولوژی، چشماندازهای انسانی، چشماندازهای ژئومورفولوژیکی تهیه و سپس با تلفیق و همپوشانی لایههای اطلاعاتی در محیط GIS با استفاده از مدل AHP پهنههای مناسب ژئوتوریسمی حوضههای آبی دامنه جنوبی توچال در قالب نقشه پهنه بندی ارائه گردید. نتایج این مطالعه نشان میدهد که 15 درصد از کل وسعت منطقه مورد مطالعه در پهنه فوق العاده مناسب، 10 درصد در پهنه خیلی مناسب، 35 درصد در پهنه مناسب و 40 درصد در پهنه نامناسب قرار دارد که به دلیل نزدیکی این منطقه به کلانشهر تهران میتواند مورد توجه برنامه ریزان قرار گیرد.
