دانش به عنوان تنها منبع استراتژیکی سازمان، در سرمایه هوشی آن قرار دارد. در برابر سرمایه های سنتی، این سرمایه بسیار متحرک و متنوع است؛ لذا جذب، استخدام و ابقای آن ها، چالش اصلی مدیران می باشد. با توجه به اهمیت تنوع نیروی کار، این پژوهش با هدف ارزیابی جوّ تنوع و رابطه آن با فرایند دانش آفرینی در نظام آموزش عالی انجام شد. روش پژوهش توصیفی- همبستگی بود. مشارکت کنندگان در این پژوهش 132نفر از اعضاء هیأت علمی دانشگاه بودند که با استفاده از نمونه گیری طبقه ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه پژوهشگر ساخته بود. تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار spss انجام شد و از آزمون های آماری خی دو، همبستگی و رگرسیون استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد در سطح فردی و مدیریتی، نگرش مثبتی در ارتباط با تنوع نیروی کار وجود دارد؛ اما در سطح سازمانی در مقابل آن، مقاومت ملاحظه می شود. هم چنین، بین تنوع نیروی کار و فرایند دانش آفرینی نظام آموزش عالی رابطه مثبت وجود دارد.
