هدف این پژوهش، تعیین اولویت های عوامل جانب داری هواداران و ارتباط آن با میزان حضور و حمایت آن ها از باشگاه های پر طرفدار لیگ حرفه ای فوتبال ایران است. روش پژوهش از نوع مطالعات توصیفی- همبستگی است که به شکل میدانی انجام شده است. جامعة آماری پژوهش را کلیة هواداران فوتبال باشگاه های پرطرفدار لیگ برتر تشکیل میداد که از بین 18 تیم لیگ برتر، چهار تیم انتخاب شدند و نمونة آماری آن طبق جدول تعیین حجم مورگان 810 نفر به دست آمد. ابزار اندازه گیری بر اساس مطالعة مبانی نظری و پیشینة تحقیق تهیه شد. با استفاده از این ابزار علل جانب داری هواداران شناسایی شد و در ادامه، برای تأیید روایی در اختیار استادان بازاریابی ورزشی قرار داده شد. روایی محتوا توسط تحلیل عاملی اکتشافی (با چرخش واریماکس) تأیید شد. ضریب آلفای کرونباخ آن در مطالعه ای مقدماتی،81/0 به دست آمد. نتایج پژوهش نشان داد 2/40 درصد هواداران، به طور مستمر 16 سال و بیشتر به جانب داری و حمایت از تیم محبوب خود میپردازند. با توجه به نتایج آزمون فریدمن، اولویت های علل جانب داری هواداران به ترتیب، پیروزی نیابتی، علم فوتبال، علاقه به غیر (رنگ، بازیکن، نام و نشان)، اجتماعی شدن، کسب هیجان، تعلق به باشگاه، تأثیر دیگران، مدیریت باشگاه و گریز است. همچنین تنها دو عامل جانب داری حس تعلق به باشگاه و گریز با میزان حضور برای حمایت رابطة معنیدار داشت. در نهایت، به نظر میرسد دانش و آگاهی مدیران ذیربط در مورد تعیین رفتار جانب داری هواداران بتواند به آن ها برای مدیریت جذب، حفظ و توسعة هواداران لیگ حرفه ای کمک کند.
