آرشیو

آرشیو شماره ها:
۵۲

چکیده

هدف این تحقیق، بررسی تأثیر شدت تکلیف بر کانون توجه در حین فعالیت جسمانی در دانشجویان پسر تربیت بدنی دانشگاه شهید چمران است. روش تحقیق حاضر نیمه تجربی و جامعه آماری شامل تعداد 120 دانشجوی پسر بودند که از بین آنها 30 نفر بهطور تصادفی ساده انتخاب شدند و در دو گروه (15 نفر برای تکلیف قدرت مشت و 15 نفر برای تکلیف دوچرخه کارسنج) قرار گرفتند. ابزار پژوهش، دستگاه دینامومتر قدرت مشت و دوچرخه کارسنج بود. بهعلاوه پرسشنامه کانون توجه در این تحقیق برای بررسی سبک توجهی مرجح آزمودنی ها استفاده شد. پایایی این پرسشنامه به روش آلفای کرونباخ 89/0 گزارش شد و روایی آن مورد تأیید استادان و متخصصان دانشکده تربیت بدنی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل فرضیه های تحقیق در سطح معنیداری 05/0> p نشان داد که کانون توجه در هر دو تکلیف با افزایش شدت تمرین تغییر میکند و بهصورت توجه مربوط درمی آید. همچنین یافته ها بیانگر ارتباط بین سبک توجهی مرجح و کانون توجه واقعی در هر دو تکلیف بودند، هرچند این ارتباط از لحاظ آماری معنی دار نبود. در تکلیف قدرت مشت این ارتباط در مرحله انتها بیشتر از مرحله شروع بود، در صورتیکه در تکلیف دوچرخه کارسنج این ارتباط در مرحله شروع بیشتر از مرحله انتها بوده است.

تبلیغات