هدف از این مطالعه، بررسی اثر عامل های سرعت و سنگینی باری که توسط کارگر جابه جا می شود بر عملکرد عضلات تنه بود. 10 نفر از کارگران با تجربه در حمل بار از میان شاغلان شرکت های ساختمانی شهر همدان با میانگین سنی 06/2±4/25 سال و قد 19/6±1/173 سانتی متر و وزن 99/8± 638/67کیلوگرم که دستکم سه سال سابقة کار مداوم در حیطة حمل بار داشتند به عنوان گروه تجربی و 10 نفر از افراد بدون سابقة کار با میانگین سنی 41/1±23سال، قد 07/5 ± 6/173سانتی متر و وزن 17/7± 85/64 کیلوگرم که هیچ گونه سابقة فعالیت ورزشی مرتبط با حمل بار نداشتند به عنوان گروه کنترل انتخاب شدند. با استفاده از دستگاه EMG 16 کاناله مدلMA300-16 فعالیت الکترومیوگرافی عضلات، راست شکمی، ارکترواسپاینا در ناحیة مهرة دوم و سوم کمری و سرینی در حین جابه جایی وزنه بین سطح زمین و روی میزی به ارتفاع کمر(ناف) ثبت شد. داده ها، با استفاده از آنالیز واریانس (تحلیل عاملی) تجزیه و تحلیل شدند. مقایسة بین گروهی نشان داد در حرکت سریعِ افراد بی تجربه، میزان هم انقباضی بسیار کمتر از افراد باتجربه بود. در مجموع، در کاری برابر، میزان RMS و شدت فعالیت عضلانی در افراد باتجربه کمتر از افراد بی تجربه بود. به علاوه، میزان هم انقباضی در دو گروه متفاوت است. وجود انقباض نسبی زیاد در عضلات شکم موجب استحکام مهره های کمری می شود؛ در نتیجه از میزان آسیب کمر کاسته می شود. تجربة کاری موجب بهبود بهرة کاری عضلانی و کاهش فشارهای نامتقارن بر دیسک ها و مفاصل ستون مهره ای می شود. افراد بی تجربه در حرکات سریع حین جابه جایی وزنه در خطر آسیب دیدگی قرار دارند.
