در این مطالعه، با توجه به نقش مهم سازمان همکاریهای اقتصادی (اکو) در تجارت بینالملل و اهمیت ژئواستراتژیک و ژئواکونومیک کشورهای عضو آن، به بررسی وضعیت تجاری برخی کشورهای عضو این سازمان که برتریهای منطقهیی ویژهیی دارند، پرداخته شده است. برای این منظور از شاخصهای تجاری از جمله شاخصهای درون تخصصی تجارت، ناهم خوانی تجاری و تمرکز صادرات برای محصولات منتخب کشاورزی استفاده شد. سپس عوامل مؤثر بر بهرهوری صادرات در قالب مدل دادههای تابلویی برای کشورهای مورد مطالعه بررسی شد. نتایج حاکی از این بود که کشور ایران با وجود این که در رابطه با شاخص درون تخصص وضعیت مناسبی در منطقه دارد، بهرهوری صادرات محصولات کشاورزی آن پایین است. آزادسازی اقتصادی مؤثرترین عامل در بهره وری صادرات شناخته شد و اندازه ی جمعیت بهرهبرداران کشاورزی و مساحت زمینهای کشاورزی عوامل بی اثر بودند.
