مشاغلی مانند پزشکی و پرستاری به لحاظ حجم کار زیاد و الزام ناشی از صرف ساعات متعدد در شغل، بر متصدیان شان فشارهای زیادی را وارد می سازند. حضور و اشتغال مداوم پرستاران در بیمارستان ها، درمانگاه ها و سایر مراکز درمانی از منظر متخصصان رفتار سازمانی بسیار شگفت انگیز است. در این تحقیق تلاش می¬شود افزایش تعهد سازمانی پرستاران و بروز رفتارهای داوطلبانه و نوع دوستانه از سوی آنان در قالب عجین شدن با کار تبیین شود.
تجزیه و تحلیل یافته های تحقیق بر اساس مدل سازی معادلات ساختاری حاکی از آن است که بین عجین شدن با کار پرستاران و تعهد سازمانی آنان از یک طرف و عجین شدن با کار و بروز رفتارهای شهروندی از طرف دیگر رابطه معنا دار وجود دارد. جامعه آماری شامل پرستاران شهر تهران است که در مطب، دانشکده و بیمارستان¬ها به طور همزمان فعالیت می¬کنند.
