مدیریت کیفیت فراگیر راهکاری است که بسیاری از سازمان ها برای بقا خود در عرصه رقابت برگزیده اند. مدیران سازمان ها نیازمند کسب اطلاع در خصوص سطح TQM در سازمان هایشان هستند. هرچند میزان استقرار مدیریت کیفیت فراگیر تا حدودی زیادی میتواند نشان دهنده جایگاه و سطح سازمان در پذیرش این نگرش باشد، اما باید توجه داشت که فقط نهادینه شدن مدیریت کیفیت فراگیر به عنوان یک عادت سازمانی است که میتواند حضور مداوم و موفق سازمان ها در این نگرش را تضمین کند. بنابراین فارغ از میزان اجرای مدیریت کیفیت فراگیر، میزان پذیرش آن به عنوان یک عادت سازمانی اهمیت فراوانی خواهد داشت. در این پژوهش تلاش شده است تا به منظور سنجش میزان پذیرش مدیریت کیفیت فراگیر در سازمان ها به عنوان یک عادت سازمانی، مدلی ارایه شود. در این مقاله پرسشنامه ای تهیه شده و در بین تأمینکنندگان شرکت سازه گستر سایپا توزیع شده است و مدل پیشنهادی مورد تحلیل قرار گرفته است. با مقایسه نتایج اجرای این مدل در این زنجیره و اطلاعاتی که از قبل در این زنجیره وجود داشته است، اعتبار مدل مورد بررسی قرار گرفته وتصویر جدیدی از وضعیت زنجیره تأمین این شرکت ارایه شده است.
