چکیده

"مقدمه: تحقیق حاضر با هدف تعیین تأثیر آموزش بر اساس چارچوب مدل ""پرسید- پروسید"" بر آگاهی، نگرش و رفتار بیماران مصروع انجام گرفت. روش: در این پژوهش نیمه­تجربی، 64 بیمار مبتلا به صرع بزرگ بر اساس معیارهای ورود به مطالعه و به­صورت تصادفی به دو گروه آزمون و شاهد تقسیم شدند. مداخله آموزشی بر اساس الگوی ""پرسید- پروسید"" به­عنوان چارچوب برنامه­ریزی برای آموزش بیماران در گروه آزمون صورت گرفت. ابزار گردآوری اطلاعات پرسش­نامه محقق­ساخته شامل سئوالاتی در زمینه مشخصات جمعیتی- بهداشتی بیماران و شاخص­های الگوی ""پرسید- پروسید"" بود. اطلاعات از طریق تکمیل پرسش­نامه طی مصاحبه ساختاریافته با نمونه­های منتخب در دو نوبت قبل از مداخله آموزشی و دو ماه بعد از آن جمع­آوری شد. یافته­ها : پس از مداخله، در گروه آزمون نسبت به گروه شاهد میانگین نمرات عوامل مستعدکننده شامل آگاهی و نگرش و نیز نمرات عوامل تقویت‌کننده و نمرات رفتارها افزایش معنی­داری داشت (05/0>p)، اما بین میانگین نمرات عوامل قادرکننده در گروه آزمون و شاهد بعد از مداخله تفاوت معنی­داری وجود نداشت (05/0p). در گروه شاهد نیز میانگین نمرات شاخص­های آگاهی، نگرش و عوامل قادرکننده قبل و بعد از مداخله تفاوت معنی­داری داشت. نتیجه­گیری: آموزش بر اساس چارچوب مدل ""پرسید- پروسید"" در افزایش آگاهی، نگرش، عوامل تقویت­کننده و نیز رفتارهای مقابله­ای مثبت در بیماران مصروع مؤثر است."

تبلیغات