هدف: این پژوهش بررسی رابطه بین تیپ های شخصیت پنج عاملی با فرسودگی شغلی در میان کارمندان شهرداری منطقه هفت تهران بوده است. روش: جامعه آماری شامل کلیه کارکنان مرد و زن منطقه هفت شهرداری تهران در سال 1389-1388 است. نمونه مورد نظر جمعا 100 نفر(شامل 49 پرسنل مرد و 51 پرسنل زن) است. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه شخصیت پنج عاملی نئو NEO-FFI و مقیاس فرسودگی مسلش MBI که در سال 1981 توسط مسلش و جکسون ساخته شده است استفاده شده است. نتایج: با عنایت به اطلاعات جمع آوری شده با 99% اطمینان می توان نتیجه گرفت کارکنانی که میزان بالاتری از روان رنجوری را نشان می دهند از فرسودگی شغلی بالاتری برخوردارند و کارکنانی که نمره بالایی در برون گرایی کسب کرده اند فرسودگی شغلی پایین تری را نشان می دهند و بالعکس
