چکیده تبدیل گاز به فرآورده های نفتی با استفاده از فرآیند ، از بدو اکتشاف آن در سال 1923 توسط فرانس فیشر1 و هانس تروپش2 مورد توجه بسیار بوده است که البته به دلیل اقتصادی نبودن آن تا چند سال گذشته به عنوان یک راه حل تجاری برای بهره برداری از منابع گازی به کار گرفته نشده است. در سال های اخیر پیشرفت قابل توجهی در کاهش هزینه های سرمایه ای مورد نیاز برای احداث واحد های در م مقیاس اقتصادی بدست آمده است بطوریکه این فنآوری را به عنوان یک گزینه اقتصادی برای بهره برداری از ذخایر گازی مطرح ساخته است. این مقاله سعی دارد تا ضمن بررسی آخرین وضعیت اقتصادی صنعت ، وضعیت اقتصادی کاربرد این فنآوری برای ایران و برنامه های ایران در این رابطه را بررسی نماید. البته راه های دیگری نیز برای تبدیل گاز به فرآورده های نفتی وجود دارد که برخی از آنها عبارتند از: 1ـ اکسیداسیون زوجی متان 2ـ تبدیل متانول به بنزین 3ـ تبدیل متانول به پروپیلن و استحصال بنزین، گازوئیل و نفتا به عنوان محصول جانبی و چندین روش دیگر است که از لحاظ فنی و اقتصادی نسبت به فرآیند دارای مشکلاتی بوده و از تجربه عملیاتی کمتری برخوردارند، این مقاله فرآیند را به عنوان گزینه ای که از لحاظ فنی کاملا به اثبات رسیده و از لحاظ اقتصادی نیز در وضعیت مناسبی قرار گرفته است مورد بررسی قرار می دهد.
