عصر حاضر ، عصر تحولات و تغییرات شگرف در فناوریهاست . عصری که ساختار فکری آن آکنده از عمق بخشیدن به اطلاعات و توجه به مشارکت نیروی انسانی خلاق و دانش گرا به جای نیروی انسانی عملکردی است . از این رو ، مدیریت هوشیار بر آن است تا هر چه بیشتر و بهتر در جهت استفاده از ابزاری به نام دانش برای رویارویی و مقابله با عوامل عدم اطمینان ، حفظ موقعیت و ایجاد خلاقیت و نوآوری جهت گسترش عرصه رقابتی خود برآید ، این امر مستلزم ایناست که سازمان با ارج نهادن به مدیریت دانش و متقابلاَ مدیریت خلاقیت و نوآوری ، آن را به عنوان یکنیاز استراتژیک و ضروری جهت پیشگامی در عرصه رقابت پذیری ، در زمره برنامه های اولویت دار خود قرار دهد ...
