امام زمان ، فاتح پیروز
حوزه های تخصصی:
دریافت مقاله
آرشیو
چکیده
متن
رسول خدا صلى الله علیه وآله :
<المهدى من وُلدى الذى یفتح الله به مشارق الارض و مغاربها, ذاک الّذى یغیب عن أولیائه غیبة لایثبت على القول بامامته الاّ من امتحن الله قلبه للایمان >.(1
مهدى از فرزندان من است ; همو که خداوند بر دستش شرق و غرب گیتى را فتح مى کند; او که از یاران و پیروانشان چنان پنهان مى شود وغیبتى طولانى مى کند که کسى بر امامتش پایدار نمى ماند جز آن که خداوند قلبش را براى ایمان , آزمایش کرده است (و از آزمایش سربلندبیرون آمده است ).
رسول خدا صلى الله علیه وآله :
<طوبى لمن ادرک قائم اهل بیتى و هو مقتدٍ به قبل قیامه , یتولّى ولیّه و یتبرّأ من عدوّه و یتولّى الاءئمة الهادیة من قبله , اولئک رفقایى و ذوو ودّى و مودّتى و أکرم أمتى على ّ>.(2
خوشا به حال کسى که به حضور قائم از اهل بیت من برسد و حال آنکه پیش از قیام او نیز, پیرو او باشد, آن که با دوست او دوست و با دشمن او دشمن و با رهبران قبل از او دوست , اینان دوستان و رفقاى منند...
رسول خدا صلى الله علیه وآله :
<یخرج أناس من المشرق فیوطّئون للمهدى سلطانه >.(3
مردمى از مشرق قیام مى کنند و زمینهء حکومت مهدى (عج ) را فراهم مى سازند.
امام على علیه السلام :
<اذا خرج القائم ینتقم من اهل الفتوى بما لایعلمون , فتعساً لهم و لاتباعهم >.(4
زمانى که قائم ظهور کند از عالمانى که ندانسته فتوا مى دهند انتقام مى گیرد, اینان و پیروانشان را نگونسازى باد.
امام سجاد علیه السلام :
<انّ اهل زمان غیبته , القائلون بامامته , المنتظرون لظهوره افضل اهل کلّ زمان , لانّ اللّه تعالى ذکره اعطاهم من العقول والافهام والمعرفة ماصارت به الغیبة عندهم بمنزلة المشاهدة... اولئک المخلصون حقّاً>.(5
به درستى که مردمان زمان غیبت مهدى (ع ) که امامتش را باور دارند و منتظر ظهور اویند, از مردمان همهء زمانها برترند, زیرا خدا چنان عقلهاو فهم ها و شناخت آنان را قوّت بخشیده است که غیبت نزد آنان همچون دیدن باشد... آنان به حق اخلاص ورزانند.
امام باقر علیه السلام :
<کانّى بقومٍ قد خرجوا بالمشرق , یطلبون الحق فلایعطونه , ثمّ یطلبونه فلایعطونه , فاذا رأوذلک وضعوا سیوفهم على عواتقهم فیعطون ما سألوا,فلایقبلونه حتى یقوموا, و لایدفعونها الاّ الى صاحبکم , قتلاهم شهداء اما انّى لو ادرکت ذلک لابقیت نفسى لهذا الامر>.(6
گویا مى بینم مردمى را از مشرق , که در طلب حق قیام کرده اند, ولى جحاکمان ج به آنها پاسخى نمى دهند, پس از مدّتى دوباره قیام مى کنند, این باز نیز به آنان پاسخى داده نمى شود. ولى این بار که اوضاع را چنین دیدند شمشیرهاى خود را بر شانه هایشان مى نهند. در این هنگام آنچه رامى خواهند به آنان مى دهند اما نمى پذیرند و دست به قیام مى زنند جحکومت را ساقط و حکومت اسلامى تشکیل مى دهندج اینان , این حکومت را جز به صاحب شما جحضرت مهدى (عج )ج تسلیم نمى کنند. کشتگان این قیام همه شهیدند. اگر من آن زمان را درک کنم , خود را براى خدمت مهدى (ع ) نگه مى دارم .
امام صادق علیه السلام :
<یُعزّ اللّه به الاسلام بعد ذلّه , و یحییه بعد موته ... و یدعوا الى الله بالسّیف , فمن أبى قتل و من نازعه خُذل . یُظهر من الدین ما هو علیه الدین فى نفسه , ما لو کان رسول اللّه صلى الله علیه و آله یحکم به . یرفع المذاهب من الارض فلایبقى الاّ الدّین الخالص >.(7
خداوند اسلام را پس از ذلت به وسیلهء او عزت مى بخشد و پس از مرگ به واسطهء او زنده مى کند... او با شمشیر برّانش مردم را به سوى خدافرا مى خواند, پس اگر کسى نپذیرفت کشته شده و اگر کسى با او نزاع کرد, خوار مى گردد. او دین را چنان که هست و همان گونه که رسول خد ا(ص ) با آن داورى مى کرد, آشکار مى سازد. تمام مذاهب و آئین ها را از روى زمین برمى دارد که چیزى جز دین ناب نماند.
امام صادق علیه السلام :
<لیعدّن احدکُم لخروج القائم ولو سهماً, فانّ اللّه اذا علم ذلک من نیّته رجوتُ لان یُنسىٌ فى عمره حتّى یدرکه و یکون من اعوانه وانصاره >.(8
باید هر یک از شما براى خروج قائم اسلحه آماده کند. چون وقتى خداوند ببیند کسى به نیّت یارى مهدى اسلحه تهیّه کرده امید مى رود خداوندعمر او را دراز کند, تا ظهور را درک کند و از یاوران مهدى باشد.
امام صادق علیه السلام :
<من مات منکم و هو منتظر لهذا الامر کمن هو مع القائم فى فسطاطه , قال : ثمّ مکث هنیئةً ثمّ قال : لا بل کمن قارع بسیفه , ثمّ قال : لا واللّه الاّ کمن استشهد مع رسول اللّه >.(9
آن کس که در حال انتظار باشد و بمیرد همچون کسى است که قائم را یاورى کرده باشد, پس از لحظه اى درنگ فرمود: نه , بلکه بسان کسى است که با آن حضرت شمشیر زند. و سپس فرمود: نه , به خدا سوگند همچون کسى است که در رکاب رسولخدا(ص ) شهید شده باشد.
امام صادق علیه السلام :
<من عرف امامه ثمّ مات قبل ان یقوم صاحب هذا الامر, کان بمنزلة من کان قاعداً فى عسکره >.(1
هر کس امام خود را بشناسد و پیش از قیام او بمیرد, مانند کسى است که در گروه سربازانش نشسته باشد.
پى نوشت ها:
1 الزام الناصب , ص 127
2 بحارالانوار, ج 52 ص 130
3 همان , ج 51 ص 87
4 یوم الخلاص , ص 342
5 کمال الدین صدوق , ج 1 ص 320
6 بحارالانوار, ج 52 ص 234
7 الزام الناصب , ص 179
8 بحارالانوار, ج 52 ص 366
9 مکیال المکارم , ترجمه حایرى , ج 2 ص 210
1 بحارالانوار, ج 52 ص 141
<المهدى من وُلدى الذى یفتح الله به مشارق الارض و مغاربها, ذاک الّذى یغیب عن أولیائه غیبة لایثبت على القول بامامته الاّ من امتحن الله قلبه للایمان >.(1
مهدى از فرزندان من است ; همو که خداوند بر دستش شرق و غرب گیتى را فتح مى کند; او که از یاران و پیروانشان چنان پنهان مى شود وغیبتى طولانى مى کند که کسى بر امامتش پایدار نمى ماند جز آن که خداوند قلبش را براى ایمان , آزمایش کرده است (و از آزمایش سربلندبیرون آمده است ).
رسول خدا صلى الله علیه وآله :
<طوبى لمن ادرک قائم اهل بیتى و هو مقتدٍ به قبل قیامه , یتولّى ولیّه و یتبرّأ من عدوّه و یتولّى الاءئمة الهادیة من قبله , اولئک رفقایى و ذوو ودّى و مودّتى و أکرم أمتى على ّ>.(2
خوشا به حال کسى که به حضور قائم از اهل بیت من برسد و حال آنکه پیش از قیام او نیز, پیرو او باشد, آن که با دوست او دوست و با دشمن او دشمن و با رهبران قبل از او دوست , اینان دوستان و رفقاى منند...
رسول خدا صلى الله علیه وآله :
<یخرج أناس من المشرق فیوطّئون للمهدى سلطانه >.(3
مردمى از مشرق قیام مى کنند و زمینهء حکومت مهدى (عج ) را فراهم مى سازند.
امام على علیه السلام :
<اذا خرج القائم ینتقم من اهل الفتوى بما لایعلمون , فتعساً لهم و لاتباعهم >.(4
زمانى که قائم ظهور کند از عالمانى که ندانسته فتوا مى دهند انتقام مى گیرد, اینان و پیروانشان را نگونسازى باد.
امام سجاد علیه السلام :
<انّ اهل زمان غیبته , القائلون بامامته , المنتظرون لظهوره افضل اهل کلّ زمان , لانّ اللّه تعالى ذکره اعطاهم من العقول والافهام والمعرفة ماصارت به الغیبة عندهم بمنزلة المشاهدة... اولئک المخلصون حقّاً>.(5
به درستى که مردمان زمان غیبت مهدى (ع ) که امامتش را باور دارند و منتظر ظهور اویند, از مردمان همهء زمانها برترند, زیرا خدا چنان عقلهاو فهم ها و شناخت آنان را قوّت بخشیده است که غیبت نزد آنان همچون دیدن باشد... آنان به حق اخلاص ورزانند.
امام باقر علیه السلام :
<کانّى بقومٍ قد خرجوا بالمشرق , یطلبون الحق فلایعطونه , ثمّ یطلبونه فلایعطونه , فاذا رأوذلک وضعوا سیوفهم على عواتقهم فیعطون ما سألوا,فلایقبلونه حتى یقوموا, و لایدفعونها الاّ الى صاحبکم , قتلاهم شهداء اما انّى لو ادرکت ذلک لابقیت نفسى لهذا الامر>.(6
گویا مى بینم مردمى را از مشرق , که در طلب حق قیام کرده اند, ولى جحاکمان ج به آنها پاسخى نمى دهند, پس از مدّتى دوباره قیام مى کنند, این باز نیز به آنان پاسخى داده نمى شود. ولى این بار که اوضاع را چنین دیدند شمشیرهاى خود را بر شانه هایشان مى نهند. در این هنگام آنچه رامى خواهند به آنان مى دهند اما نمى پذیرند و دست به قیام مى زنند جحکومت را ساقط و حکومت اسلامى تشکیل مى دهندج اینان , این حکومت را جز به صاحب شما جحضرت مهدى (عج )ج تسلیم نمى کنند. کشتگان این قیام همه شهیدند. اگر من آن زمان را درک کنم , خود را براى خدمت مهدى (ع ) نگه مى دارم .
امام صادق علیه السلام :
<یُعزّ اللّه به الاسلام بعد ذلّه , و یحییه بعد موته ... و یدعوا الى الله بالسّیف , فمن أبى قتل و من نازعه خُذل . یُظهر من الدین ما هو علیه الدین فى نفسه , ما لو کان رسول اللّه صلى الله علیه و آله یحکم به . یرفع المذاهب من الارض فلایبقى الاّ الدّین الخالص >.(7
خداوند اسلام را پس از ذلت به وسیلهء او عزت مى بخشد و پس از مرگ به واسطهء او زنده مى کند... او با شمشیر برّانش مردم را به سوى خدافرا مى خواند, پس اگر کسى نپذیرفت کشته شده و اگر کسى با او نزاع کرد, خوار مى گردد. او دین را چنان که هست و همان گونه که رسول خد ا(ص ) با آن داورى مى کرد, آشکار مى سازد. تمام مذاهب و آئین ها را از روى زمین برمى دارد که چیزى جز دین ناب نماند.
امام صادق علیه السلام :
<لیعدّن احدکُم لخروج القائم ولو سهماً, فانّ اللّه اذا علم ذلک من نیّته رجوتُ لان یُنسىٌ فى عمره حتّى یدرکه و یکون من اعوانه وانصاره >.(8
باید هر یک از شما براى خروج قائم اسلحه آماده کند. چون وقتى خداوند ببیند کسى به نیّت یارى مهدى اسلحه تهیّه کرده امید مى رود خداوندعمر او را دراز کند, تا ظهور را درک کند و از یاوران مهدى باشد.
امام صادق علیه السلام :
<من مات منکم و هو منتظر لهذا الامر کمن هو مع القائم فى فسطاطه , قال : ثمّ مکث هنیئةً ثمّ قال : لا بل کمن قارع بسیفه , ثمّ قال : لا واللّه الاّ کمن استشهد مع رسول اللّه >.(9
آن کس که در حال انتظار باشد و بمیرد همچون کسى است که قائم را یاورى کرده باشد, پس از لحظه اى درنگ فرمود: نه , بلکه بسان کسى است که با آن حضرت شمشیر زند. و سپس فرمود: نه , به خدا سوگند همچون کسى است که در رکاب رسولخدا(ص ) شهید شده باشد.
امام صادق علیه السلام :
<من عرف امامه ثمّ مات قبل ان یقوم صاحب هذا الامر, کان بمنزلة من کان قاعداً فى عسکره >.(1
هر کس امام خود را بشناسد و پیش از قیام او بمیرد, مانند کسى است که در گروه سربازانش نشسته باشد.
پى نوشت ها:
1 الزام الناصب , ص 127
2 بحارالانوار, ج 52 ص 130
3 همان , ج 51 ص 87
4 یوم الخلاص , ص 342
5 کمال الدین صدوق , ج 1 ص 320
6 بحارالانوار, ج 52 ص 234
7 الزام الناصب , ص 179
8 بحارالانوار, ج 52 ص 366
9 مکیال المکارم , ترجمه حایرى , ج 2 ص 210
1 بحارالانوار, ج 52 ص 141
تبلیغات
